پل استار 2؛ خودرویی که گیاهخواران آن را دوست دارند - پی سی باران

شاید بتوانیم نظام سرمایه داری یا سرمایه محوری را این طوری هم تعریف کنیم: در این نوع نظام، شما می توانید چیز هایی را بخرید که هیچ وقت نمی دانستید که به آن احتیاج دارید و چه بسا اصلا نمی دانستید که حتی وجود دارند.

خوانندگانِ عزیز، با ما همراه باشید تا نقد و آنالیز خودرویی را بخوانیم که مطمئنم نخستین خودرو وگان (دارای پایه گیاهی، بدون هیچ اثری از محصولات حیوانی) جهان است. درست خواندید؛ این خودروی تمام برقی و فوق العاده، نوعی خودروی وگان است؛ یعنی در ساختِ آن از موادی استفاده شده است که سوءاستفاده از حیوانات محسوب نمی گردد و به آن ها آسیبی نمی زند.

پل استار2 نشانی تجاری در فراوری خودرو های برقی است که از شرکت سوئدی ولوو منشعب شده و سبک سوئدی را با فناوری باتری چینی ترکیب نموده است. سوخت این خودروها، بنزین یا گازوئیل نیست و حتی از ذره ای چربی حیوانی برای ساخت قطعات پلاستیکی آن استفاده نشده است.

تابه حال درباره اش نشنیده بودید، اما حالا یکی از این پُل اِستار ها را می خواهید، مگر نه؟ شرط می بندم اگر بگویم خودرو های این برند به خوبی خودرو های تسلا است، بیشتر از قبل، دلتان می خواهد یکی از آن ها را داشته باشید، این طور نیست؟

حتی اگر گیاه خوار و حامی حقوق حیوانات نباشید، حق دارید به این خودرو دل ببازید. بگذارید جدی بگویم؛ این سبک زندگی واقعا سبز و محیط زیستی است. من، خودم، اراده و جرات این شیوه زندگی را ندارم، بنابراین این افراد را تحسین می کنم.

این خودرو، سبْک و مهندسی ماهرانه و بی نقصی دارد و مظهرِ خودرو های تمام برقیِ مدرن است. با توضیحاتی که ارائه شد، قانع نماینده است بخواهیم یکی از این خودرو ها را داشته باشیم. برخلاف پیش داوری های معمول، رانندگی با خودرو های برقی لذت بخش و سرگرم نماینده است.

دلیل این امر نیز ساده است: در مقایسه با دیگر موتور های درون سوز یا احتراق داخلی (ICE) مشابه، موتور این خودرو ها شتابِ بسیار بیشتری دارند و رانندگی با آن ها هیجان انگیز است. در حقیقت، یکی از نکاتی که باید در اولین رانندگی با خودروی برقی رعایت کنید، این است که با دیدنِ سرعتِ حرکت اولیه شبیه خودرو های فراری، هیجان خودتان را کنترل کنید؛ مثلا این چهاردرِ به ظاهر بی خطر، در حدود 4.7 ثانیه، یعنی تقریبا معادل زمانی که طول می کشد تا این جمله را بخوانید، شما را از حالت سکون به سرعت حدود 96.5 کیلومتر در ساعت می رساند و همچنان بی صدا باقی می ماند. بعد از آن هم می توانید سرعت را تا حدود 204 کیلومتر در ساعت افزایش دهید. البته حتما باید جای امنی بیابید که رانندگی با این سرعت قانونی باشد؛ فرقی هم نمی نماید که گیاه خوار و پیرو این سبک زندگی باشید یا نه.

با قیمتِ حدود 47 هزار پوند، پل استار راستای گران قیمت برای رسیدن به آیندۀ برقی است.

اولین بار که پشت فرمان پل استار2 می نشینید، وسوسه ای به جانتان می افتد. با این که عظیمسالید، دلتان می خواهد مانند بچه ها پایتان رامحکم روی پدال گاز بفشارید؛ به ویژه اگر کسی در خودرو باشد که بخواهید خودرو و امکانات آن را به رخ بکشید یا او را درباره مزیت های حمل ونقل با استفاده از انرژی الکتریکی متقاعد کنید.

البته اگر این کار را بکنید، توان باتری کاملا شارژشده را که برای پیمودن مسافتی در حدود 402 کیلومتر با سرعت های مختلف در دمای معتدل کفایت می نماید، تحلیل خواهید برد.

اگر در هوای سردِ وسط زمستان بیش از حد در عظیمراه برانید، توان باتری کاملا شارژشده، به شدت افت می نماید و مسافتی که می توانید طی کنید، بسیار کمتر از حدود 322 کیلومتر خواهد بود. در فصل تابستان، رانندگی و گشت زدن دور شهر با سرعت کم، توان باتری کاملا شارژشده را دوباره تا 300 مایل (حدود 483 کیلومتر) افزایش می دهد.

از این نظر نیز شبیه خودرو های با موتور درون سوز است؛ با این تفاوت که سوخت گیری یا شارژ باتری خودرو های برقی بیشتر طول می کشد. در این مورد، اگر خودرو را کنار خانه خود به برق وصل کنید (شارژ ارزان شب تا صبح در خانه، روش معمولِ شارژ باتری برای خودرو های برقی)، سوخت گیری حدود هشت ساعت طول می کشد.

این مدت در یکی از صندلی های اختصاصیِ شارژ سریع (که معمولا گران ترند و هزینه شان به ازای هر کیلومتر، با هزینه بنزین برابری می نماید)، حدود نیم ساعت خواهد بود.

قیمت: 56 هزار و 800 پوند (بنا بر آنالیز ها، از 49 هزار و 999 پوند آغاز می گردد)

حجم موتور: 2 x 150 kW موتور الکتریکی، AWD

قدرت: 408 اسب بخار

حداکثر سرعت:127 مایل در ساعت (حدود 204 کیلومتر در ساعت)

صفر تا 96.5 کیلومتر بر ساعت: 4.7 ثانیه

مصرف سوخت: برابر با 132 مایل بر گالن (حدود 1.8 لیتر در هر 100 کیلومتر)

اولین بار که درباره نشان تجاری پُل اِستار شنیدم، تعجب کردم که چرا نام آن را ولوو الکتریک نگذاشته اند؛ چون دقیقا خودروی الکترونیکی شرکت ولوو است؛ ولوویی است که لوگو ندارد. در حقیقت، پل استار بر اساس همان پلت فرم خودروی کامپکت اِس یوویِ ولوو اکس سی 40 (Volvo XC40 compact SUV) ساخته شده است.

پُل اِستار2، سیستم های کنترل و ویژگی های امنیتی مشابه خودرو های ولوو دارد و مثل همان خودروها، از مواد با کیفیت نسبتا بالا ساخته شده است و به ما، حس لوکس و شیک بودن می دهد. این خودرو، طراحی جدید و مدرنی دارد و به لطف سقف شیشه ای پانوراما، اتاق خودرو بسیار سبک است.

پل استار برای صفحه لمسی خود از رابط کاربری اندروید/گوگل استفاده می نماید. من این ویژگی اش را هم دوست داشتم که دسته دنده اتوماتیک، کاربردی همچون کنسول هم دارد تا وقتی از دنده استفاده می کنید، دستتان ثابت باشد.

با وجود این، من دنده اتوماتیک دکمه ای را ترجیح می دهم. از این هم خوشم آمد که سیستم کنترل صوتی می توانست راستا دقیق را نشانم دهد و من را به مقصد راهنمایی کند یا کانالِ رادیو را برایم تنظیم کند. این هوشمندترین قطعه هوش مصنوعی است که تا به حال دیده ام؛ البته به جز جاروبرقی روباتیک جدیدم که به نظرم آمد انگار صاحب یک سگِ جک راسلِ نه چندان باهوش شده ام.

اما پل استار، ولوو نیست. دلیلش این است که گروه چینی جیلی (Geely) که این روز ها مالک ولوو است، می خواسته با استفاده از همان امواجِ مثبتِ نوآورانه و پیشگامانه و نیز تازگیِ اسمش، با جاذبه و مطلوبیت فوق العاده تسلا رقابت کند.

پس تصمیم گرفتند که بخش جداگانه ای با نام پِل اِستار برپا نمایند که پیش از این به عنوان نشان تجاری بخش اجراییِ زیرمجموعه ولوو شناخته می شد. این طور بگویم: اشتباه از ولوو نیست که خودرو برقی آن ها با نام ولوو شناخته نمی گردد؛ این یک روش، متداول است.

خودرو های پُل اِستار هرقدر هم خوب باشند، تردید دارم که روزی به یک نشان تجاری مثل تسلا تبدیل شوند؛ چراکه نام ایلان ماسک جادوی بحث برانگیزی دارد. البته با توجه به حباب قیمت سهامِ تسلا و شیفتگی ماسک به بیت کوین، مطمئن نیستم جادوی نامش ادامه داشته باشد.

من، خودم، ترجیح می دهم از گروه عظیمی مثل جیلی و از شرکتی مانند ولوو که می داند چگونه خودرو های لوکس و شیک بسازد، خودرو برقی بخرم. هدفِ پُل اِستار، رقابت با تسلا 3 است. این دو خودرو تفاوت چندانی ندارند به جز اینکه قیمت تسلا خیلی بیشتر است؛ حدود هفت هزار پوند. این بهای هواداری از ماسک و پرستشِ او است!

این خودرو به ظاهر بی خطر، در مدت حدود 4.7 ثانیه، شما را از سکونی بی صدا به سرعت حدود 60 مایل در ساعت (حدود 96.5 کیلومتر در ساعت) می رساند و همچنان بی صدا باقی می ماند. فناوری های جانبی، این خودرو را به مظهرِ خودرو های تمام برقیِ مدرن تبدیل نموده است.

با وجود یارانه سه هزارپوندیِ دولت بریتانیا و با بهای حدود 47 هزار پوند، ولوو، اوه پوزش می خواهم، پل استار، راستای گران قیمت برای رسیدن به آینده برقی است. این خودرو حدودا 10 هزار پوند گران تر از خودرویی مانند کیا ای ـ نیرو (Kia e-Niro) است که در واقع، باتری آن قدرت و عملکرد بهتری دارد و می تواند مسافت بیشتری را طی کند.

این موضوع، عاملی بسیار مهم و تاثیرگذار بر میزان کارایی این وسایل نقلیه و میزان استقبال از آن ها است. کیا ای ـ نیرو از نظر سرعت تقریبا مثل پل استار است و به همان اندازه که از سوارشدن و رانندگی با آن لذت می برید، کیا ای ـ نیرو را نیز می پسندید. نقطه مطلوب مالی مدنظر فراورینمایندگان کیا ای ـ نیرو، کمی پایین تر از صندلیی است که خودرو هایی نظیر تسلا و پُل اِستار در پی آن هستند. ترجیح این دو خودروساز این است که ماشین هایی آرمانی و مطابق با آخرین فناوری ها فراوری نمایند.

خودرو های هاچ بک برقیِ جدید و ارزا ن تری که این روز ها وارد بازار می شوند، مانند پژو ای-208 (Peugeot e-208) یا هم خانواده اش واکسول کورسا-ای (Vauxhall Corsa-e)، از نظر ارزش خرید به هم خانواده های خود که موتور درون سوز دارند نزدیک ترند و قیمت مناسب تری دارند؛ اما در مقایسه با خودر هایی مثل کیا، یا مثلا پل استار، قدرت عملکرد باتریشان کمتر است و مسافت کمتری را با یک بار شارژ می پیمایند.

برعکسِ خودرو های با موتور درون سوز، خودرو های برقی کوچک تر در مقایسه با خودرو های برقی عظیم تر، مسافت کمتری را با یک بار شارژ کامل طی می نمایند.

مانند بسیاری از موارد دیگر، وقتی خریداران می خواهند سراغ این فناوری جدید بروند، باید انتظارات و پیش فرض های خود را تعدیل نمایند. در جامعه سرمایه داری، مصرف نمایندگان باید مراقب جاروجنجال ها و فریبندگی تبلیغات باشند.

منبع: ایندیپندنت

منبع: فرادید